课文1-7
chūn tiān xún zhǎo gū niang yě huā yǎn jīng liǔ zhī táo huā
xìng huā xiān huā yóu dì yuán xiān sheng yuán lái dà shū yóu jú
dōng xī tài tài zuò kè jīng qí kuài huó qù nián měi hǎo
lǐ wù yé ye zhíshù bì kōng rú xǐ wàn lǐ wú yún
gōng yuán gé wài yǐn rén zhù mù hàn zhū xiū xi bǎi shù
shù miáo xiǎo xīn bǐ zhí shū shū zú jì zuó tiān mí lù
wēn nuǎn ài xīn yí dìng yě xǔ zhuō zi ping shí nán dào
wèi dào jiù shì zhī dào jiā gōng zhǒng zi nóng jù tián cài
gōng jù láo dòng jīng guò chū sè hé shuǐ bì lǜ bō wén
hé àn liǔ yè jǐng sè liàn liàn bù shě liǔ shù zhī tiáo 识字1-4
第1页/共5页
shén zhōu zhōng huá shān chuān huáng hé cháng jiāng cháng chéng tái wān dǎo
hǎi xiá mín zú fèn fā jié rì chūn jié huā dēng lóng zhōu
qīng míng jié xiān rén zhōng qiū yuán yuè zhuǎn yǎn quán jiā
rè nao tuán yuán dòng wù bèi ké jiǎ gǔ wén zhāng kāi yàng zi
kě yǐ qián bì qián cái yǒu guān měi shí hóng shāo qié zi
kǎo yā yáng ròu dàn chǎo fàn 课文8-25
cǎi sè jiǎo jiān sēn lín xuě sōng gē shēng píng guǒ jīng líng
jì jié xǐ huan hǎo xiàng shuō huà tóng huà ā yí duì àn
dì di yóu xì fā míng zì mǔ zhōu wéi bǔ chōng gōng zhǔ
yǒng shì fēi jī dì dào huǒ yào shèng lì jiào hǎn wàng jì
第2页/共5页
pì gu cāng ěr liú shén gān jìng liè chē cóng lái xìng yùn
bǐ rú shǐ jìn jīn pí lì jìn míng bái wáng yáng bǔ láo
quàn gào tú huà lǎo shī jiǎng zhuō zuò wéi hā hā dà xiào wǔ jiǎo xīng rán hòu shén qíng fā xiàn jiǎo dù yuàn yì mài zi wéi nán shēn biān sì zhōu lì kè tū rán chī jīng
rèn zhēn jiǎo bù nán wéi qíng léi yǔ wū yún shǎn diàn
léi shēng chuāng hu fáng zi yě wài dà zì rán tiān rán bāng zhù
zhǐ nán zhēn běi jí xīng xiàng dǎo zhǐ diǎn běi fāng lù dēng
yǒng yuǎn hēi yè bāng máng nán fāng tè bié jī xuě tài kōng
shēng huó yǔ zhòu fēi chuán bié chù hē shuǐ bēi zi shī qù
shǐ yòng bàn kōng dì bǎn róng yì yù shì fāng xiàng ěr duo shàn zi yù dào tù zi hòu lái bù ān máo bìng
tóu tòng zuì hòu zhǐ yào rén jiā fēi chóng jué dìng shāng diàn
第3页/共5页
mù wū gōng fu zhōng yú wéi jīn xīng qī qīng wā cǎo zǐ
yě yā quán shuǐ zhú zi yīng gāi huā cóng jìn qíng dào lù
zǔ xiān yuán shǐ yì si nóng lǜ yí wàng wú biān lán tiān
yě guǒ yě tù dǎ sǎn huí yì shì jiè nián jì bì xū
xué xí dàn shì shēng yīn yuè liàng zhǔ yì yì zhí zhǐ hǎo
fǎn fù biàn huà jiǎn dān wàn wù shēng zhǎng ní tǔ yǎn jīng
xiāng dāng zuìhǎo jié jú kāi tóu dōng bian guāng míng jué de
与当今“教师”一称最接近的“老师”概念，最早也要追溯至宋元时期。金代元好问《示侄孙伯安》诗云：“伯安入小学，颖悟非凡貌，属句有夙性，说字惊老师。”于是看，宋元时期小学教师被称为“老师”有案可稽。清代称主考官也为“老师”，而一般学堂里的先生则称为“教师”或“教习”。可见，“教师”一说是比较晚的事了。如今体会，“教师”的含义比之“老师”一说，具有资历和学识程度上较低一些的差别。辛亥革命后，教师与其他官员一样依法令任命，故又称“教师”为“教员”。zhí rì huǒ qiú shā shí zuò luàn rén lèi jiān nán jué xīn
课本、报刊杂志中的成语、名言警句等俯首皆是,但学生写作文运用到文章中的
第4页/共5页
甚少,即使运用也很难做到恰如其分。为什么?还是没有彻底“记死”的缘故。要解决这个问题,方法很简单,每天花3-5分钟左右的时间记一条成语、一则名言警句即可。可以写在后黑板的“积累专栏”上每日一换,可以在每天课前的3分钟让学生轮流讲解,也可让学生个人搜集,每天往笔记本上抄写,教师定期检查等等。这样,一年就可记300多条成语、300多则名言警句,日积月累,终究会成为一笔不小的财富。这些成语典故“贮藏”在学生脑中,自然会出口成章,写作时便会随心所欲地“提取”出来,使文章增色添辉。
kǔ hǎi yán rè hài pà cóng cǐ dōng fāng xī fāng huā cǎo
唐宋或更早之前，针对“经学”“律学”“算学”和“书学”各科目，其相应传授者称为“博士”，这与当今“博士”含义已经相去甚远。而对那些特别讲授“武事”或讲解“经籍”者，又称“讲师”。“教授”和“助教”均原为学官称谓。前者始于宋，乃“宗学”“律学”“医学”“武学”等科目的讲授者；而后者则于西晋武帝时代即已设立了，主要协助国子、博士培养生徒。“助教”在古代不仅要作入流的学问，其教书育人的职责也十分明晰。唐代国子学、太学等所设之“助教”一席，也是当朝打眼的学官。至明清两代，只设国子监（国子学）一科的“助教”，其身价不谓显赫，也称得上朝廷要员。至此，无论是“博士”“讲师”，还是“教授”“助教”，其今日教师应具有的基本概念都具有了。 shù mù chóng xīn shēng jī
第5页/共5页
因篇幅问题不能全部显示，请点此查看更多更全内容